کد مطلب:109071 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

خطبه 149-پیش از وفاتش












[صفحه 170]

خطبه الوصیه ای مردم هر مرد ملاقات كننده است به آنچه (مرگ) فرار می كند از آن در حال فرارش و مدت عمر راندن نفس است (به سوی مرگ) و گریختن از آن رسیدن به آن است چه بسیار پشت سر گذاشتم روزهائی را جستجو می كردم از پوشیده شده این امر (مرگ) پس نخواست خداوند مگر پنهان كردن آن را چه دور است این دانستن علمی است پوشیده شده اما سفارش من پس خداوند شریك نسازید به او چیزی را و محمد صلی الله علیه و آله پس ضایع نسازید طریقه او را و بر پا دارید این دو ستون را و برافروزید این دو چراغ را و خالی باشد از شما نكوهش مادامیكه رم نكنید بار كرد (خداوند) به هر مردی از شما را وسع طاقت او و تخفیف داد از نادانان پروردگاری است مهربان و دینی است استوار پیشوائیست دانا من دیروز همنشین شما بودم و من امروز عبرت و پند هستم برای شما و فردا جدا شونده ام از شما بیامرزد خداوند من و شما را اگر ثابت ماند قدم من در این لغزشگاه پس این است مقصود و اگر بلغزد قدم پس ما بودیم در سایه های شاخه های درخت و جای وزیدن بادها و زیر سایه ابر كه نابود شد در میان زمین و آسمان جمع شده آن و ناپیدا شد در زمین آثار آن و جز این نیست بودم همسایه همسایگی كرد با

شما بدن من روزهائی و به زودی جانشین می یابید از من بدنی خالی از روح آرام گرفته پس از حركت كردن و خاموش پس از گفتار باید پند دهد شما را ساكن شدن من و فروافتادن چشم من و آرام گرفتن اعضای من زیر آن پند دهنده تر است برای پندگیرندگان از گفتار رسا و گفتار موثر وداع كردن من شما را مانند وداع مردی است مهیا شونده است برای ملاقات فردا می بینید روزهای مرا و آشكار می گردد برای شما از نهانیهای من و می شناسید مرا پس از خالی شدن جای من و ایستادن غیر من در جای من


صفحه 170.